Dit heb ik al eens eerder geplaatst, toen ging het volgens mij verloren. Achteraf gezien was dat niet nodig, dus hier is dezelfde post nog eens, ietwat bewerkt.
Ik weet dat deze post nogal lang is. Het is zeker een stuk langer dan ik gepland had. Ik hoop dat dit je er niet van weerhoudt het helemaal te lezen, en ik zou het erg op prijs stellen als je dit met anderen zou willen delen. Zo belangrijk vind ik de boodschap in deze blog post.
Mijn vader heeft de vervelende neiging om harder over te komen dan zijn bedoeling is. Af en toe wordt mijn moeder dit te veel en gaat het mis. Toen dit eens gebeurde, zette het mij aan het denken over hoe zoiets op de meer kwetsbare mensen in onze samenleving zou overkomen.
Wanneeer zoiets met mensen zónder beperking gebeurt, frustreert het ze misschien slechts. Dat is erg genoeg, maar wat dacht je van mensen mét een beperking? Of, misschien meer ter zake, wat dacht je van mensen met een beperking die hun kwetsbaarder maakt? Iemand die zo kwetsbaar is, zou misschien niet slechts gefrustreerd zijn door zoiets. Zij zouden er zelfs van kunnen schrikken. Als dit regelmatig gebeurt, dan zouden ze hierdoor geïntimideerd of bang kunnen worden.
Spreek jij vaak iemand aan die kwetsbaarder is dan jij? Weet je zeker dat je altijd zo overkomt als je bedoelt; niet sterker?
Met deze post dring ik er, met name bij de meer weerbaren onder ons, op aan dat ze ervoor zorgen dat ze niet sterker overkomen dan hun bedoeling is. Dit zou jou wel eens kunnen overkomen zonder dat je je er van bewust bent. Denk alsjeblieft niet dat het jou nooit zou overkomen.
We zijn allemaal mensen, en we maken allemaal wel eens een fout. Mij is het ook eens overkomen.
Zoals altijd, hoop ik dat je dit met genoegen hebt gelezen. Als je vragen of commentaar hebt, laat die dan alsjeblieft achter in het formulier hieronder.
Vul alsjeblieft alle drie velden in, anders verzendt het formulier niks. Je commentaar zal niet meteen verschijnen.