Om een lange introductie kort te maken, zie dit alsjeblieft gewoon als vertaling van de Engelstalige versie.
Acht dagen geleden vanaf de datum van (het origineel van) deze blog post was het Valentijnsdag. Hier thuis ben ik niet de enige die denkt dat dit gewoon een commerciële stunt is, maar voor mijn liefste Cori betekent het wel veel. Het enige probleem is...zij houdt niet eens van degene voor wie ze (min of meer) gedwongen wordt een valentijnskaart te kopen. Voor het geval dat je Cori nog niet kent... In deze blog post ga ik eerst in op wat er gebeurde voordat Cori en ik elkaar ontmoetten, en dan vertel ik meer over Cori en haar huidige situatie.
Trouwens, ik zal mijn best doen om bij aantoonbare feiten te blijven, want toen ik dat eens niet deed... Laten we zeggen dat ik, vanaf nu heb aangeleerd informatie na te trekken.
Even over die blog post. Hoeveel van de schade die ik daarin beschrijf heb ik echt aangericht? Ik herinner me dat Cori zei dat ze in 2009 ongemak in het gezin begon te voelen; vier jaar voordat Cori en ik ook maar van elkaars bestaan af wisten.
Dat gezegd hebbende, ga ik nu even 10 jaar terug in de tijd:
Al zo'n 10 jaar geleden hoorde ik over Second Life; een virtuele wereld waar mensen kunnen bouwen, chatten, aan rollenspel kunnen doen, en nog meer. Ik ging er in met het idee voor een nieuwe benadering van toegankelijkheid van openbare gebouwen en gebieden wat ik Accessibility In Mind, oftewel Toegankelijkheid In Gedachten noemde.
Om een lang verhaal ietwat korter te maken...dit ging niet zoals ik hoopte. Wat wel goed ging was dat ik in contact kwam met een Second Life groep genaamd Virtual Ability; Een groep voor en door mensen met een beperking. Toen ik vertelde waarom ik Second Life bewoner werd, motiveerde de president van Virtual Ability me om hierover een presentatie te geven tijdens de komende conferentie.
In het jaar 2013 had ik de kans om mijn presentatie te geven tijdens de jaarlijkse International Disability Rights Affirmation Conference (IDRAC), oftewel de Internationale Conferentie voor Bevestiging van de Rechten van Mensen met een Beperking. Afgaande op de reacties die ik kreeg werd het heel goed ontvangen.
In datzelfde jaar kwam Cori in Second Life. Het idee was dat ze daar wat tijd kon doorbrengen wanneer er thuis even niemand voor haar kon zijn. Toen Cori lid werd van Virtual Ability ging ik haar helpen om de weg te vinden in Second Life en werden wij heel goede vrienden.
Cori heeft een hersenverlamming. Daardoor kan ze moeilijk lopen, zien, horen, en spreken. De motorische controle in haar handen is ook verminderd.
Toen Cori nog volledige toegang tot haar computer en het Internet had, deden heel veel samen in Second Life. Spellen...verrassingsreizen...gesprekken over onze beperkingen...kringgesprekken... Ik herinner me trouwens een gesprek waarin Cori een "thunder jacket" beschreef die voor één van de honden van haar gezin werd gebruikt.
Cori en ik deden ook heel veel in Second Life buiten Virtual Ability. Later kwam daar Facebook bij, en toen Skype en FaceTime. In Second Life leerden we elkaar steeds beter kennen en werden we verliefd.
Intussen ondernamen Cori haar ouders stappen in een poging om haar relatie met een zekere Tony te redden. Eerst deden ze dat door te beperken wat wij samen mochten doen. Later begonnen ze Cori haar Internet toegang te beperken.
Vandaag de dag is er weinig van Cori haar Internet toegang over. Voor wat mij betreft, ik voel me als een vogel in een gouden kooi.
Wat betreft wat Cori en Tony ervan weerhoudt om weer samen te komen, zal ik alleen zeggen dat Tony een troebele tijd achter zich heeft.
Laat ik afsluiten met de volgende woorden:
Ik geloof dat het vanzelfsprekend is dat onze ouders ons willen beschermen. Ook geloof ik dat het vanzelfsprekend is dat Cori en ik die wens delen. Ik ben dankbaar voor de bescherming die ik geniet, al doet elke kilometer tussen Cori en mij me pijn.
Zoals altijd, hoop ik dat je dit met genoegen hebt gelezen. Als je vragen of commentaar hebt, laat die dan alsjeblieft achter in het formulier hieronder.
Vul alsjeblieft alle drie velden in, anders verzendt het formulier niks. Je commentaar zal niet meteen verschijnen.