Eerst iets over Jaquie Beckwith, die op --04-29 is overleden.
Toen ik Jaquie haar YouTube kanaal (Engels) vond, was zij bezig om Amerikaans staatsburger te worden. Ik abonneerde me omdat ik eigenlijk hetzelfde doel voor ogen heb en dacht dat ik misschien iets van haar video's zou kunnen opsteken. Ik heb er inderdaad iets van opgestoken, zoals ik hoopte, en ben toen blijven kijken. Jaquie en Judd waren open en eerlijk over Jaquie haar gezondheidsproblemen, en lieten niet allen de goede, maar ook de slechte tijden zien.
Moge de kennis die Jaquie en Judd deelden iedereen die het nodig heeft bereiken, en moge het behouden blijven.
Het spijt me dat ik afgelopen vrijdag niks nieuws heb geplaatst. Ik hoop dat ik het hiermee goed kan maken.
Nu ga ik over op de eigenlijke reden voor deze blog post.
Tijdens zijn werk als truck chauffeur kreeg mijn vader een ongeluk. Hij werd uit de cabine geslingerd en brak een been. Hij is wel goed genoeg hersteld om weer alles te kunnen doen, maar een volledig herstel werd het niet. Het ongeluk leidde dan wel tot het verlies van zijn baan, maar zijn doorzettingsvermogen leed er niet onder.
Als kind had ik een speelgoed auto en scooter. Mijn vader had beide aangepast zodat ik er op kon rijden. Hij heeft zelfs een betere zitting op mijn scooter gezet.
Ons gezin heeft een aantal boten gehad waarmee we graag op het Schildmeer rond voeren. Soms kwamen we ook andere familieleden mee. Toen we genoeg van het Schildmeer hadden gezien, werd het tijd voor grotere wateren. Ik herinner me nog steeds dat we eens de Dollard hebben gekruist, slechts gewapend met kaart en kompas.
Mijn vader aan het roer en ik achterin de boot met de achterwielen tegen de bank en het kompas op het dek, klaar om mijn vader te zeggen hoe hij moest sturen. Er was een moment dat hij me moeilijk kon geloven, maar hij volgde mijn instructies wel op en wij kwamen precies op onze plaats van bestemming aan!
Dat was op een boot die speciaal voor mij was aangepast, en ik schaam me er eigenlijk wel een beetje voor dat ik maar één seizoen mee ging.
Mijn ouders vonden een Speak & Spell in Hamburg, Duitsland, en kregen het idee dat dit mij zou kunnen helpen bij het leren van de Engelse taal.
Zij wilden een Speak & Spell kopen voor mijn verjaardag, maar toen kwamen ze er achter dat die niet te koop was in de dichtstbijzijnde speelgoedzaak. Dus reden ze nog eens naar Hamburg om die Speak & Spell daar te kopen. Dat was meer dan 500 KM heen en terug. Voor mensen van een land zo klein als de onze, en voor die tijd was dat nogal een reis, zeker voor een stuk speelgoed.
Trouwens, over mijn Engels gesproken, mijn moeder herinnert zich nog dat mijn Engels lerares zei, "Ik heb Bert geen Engels geleerd. Dat kon hij al."
Een aantal jaren later bleef ik steeds vaker op één plek: In mijn kamer, aan mijn bureau. Dit gaf mijn vader het idee om een schakelkast voor mij te maken, zodat ik kon bepalen welke van mijn apparaten stroom kreeg.
Ik heb een opleiding gevolgd aan een deeltijd-KMBO, die op een dag ging verhuizen. Op de nieuwe locatie was de klas op de eerste verdieping waar je alleen via een trap kon komen. Er was geen lift aanwezig. Mijn vader, die me in die tijd naar school bracht ging daar gewoon niet mee akkoord!
Hij sprak met de mensen daar totdat een (soort van) oplossing werd geboden. Ik meen me te herinneren dat mijn studiegenoot en ik de les volgden in een lokaal op de begane grond.
Dus, ik denk dat ik de wens om niet op te geven van mijn vader heb. Mijn vader leeft nog, maar kan hetzelfde gezegd worden van zijn invloed op ons gezin of familie, of zijn we nu een gezin dat bij het eerste het beste hindernis gewoon...opgeeft?
Ik hoop het niet!
Begrijp me alsjeblieft niet verkeerd. Ik ben niet iemand die blindelings in een onbekende situatie duikt. Ik ben echter wel iemand die een plan aanpast, in plaats van het simpelweg op te geven.
Zoals altijd, hoop ik dat je dit met genoegen hebt gelezen. Als je vragen of commentaar hebt, laat die dan alsjeblieft achter in het formulier hieronder.
Vul alsjeblieft alle drie velden in, anders verzendt het formulier niks. Je commentaar zal niet meteen verschijnen.